روز گذشته در جلسه ی شورای امنیت سازمان ملل ، با رای مخالف دو عضو دائمی این شورا تحریمات در نظر گرفته شده علیه رژیم سوریه در قطعنامه ای که امریکا به شدت امیدوار به امضای آن بود وتو شد!
با وجود اینکه این بار در این قطعنامه به جای استفاده از جمله "مجازات بین المللی در قبال ادامه ی خشونت های حکومتی سوریه" در قطعنامه ی وتو شده ی قبلی ، از واژه ی "اتخاذ تصمیمات به موقع و به جا" استفاده شده بود که بیانگر این موضوع بود که حتی با ادامه ی خشونتها هیچ مجازات بین المللی علیه سوریه بر اساس این قطعنامه اتخاذ نمیشود باز هم دولت های چین و روسیه تصمیم به وتوی این قطعنامه گرفتن!
حال سوال اینجاست که با وجود اینکه دستهای حکومت های سوریه ، ایران ، روسیه و تاحد زیادی چین در یک کاسه هست چرا در مواقعی که یک قطعنامه علیه ایران در شورای امنیت مطرح میشود که در این قطعنامه ها قربانیان اصلی ملت ایران هستن نه حکومت و دولت ،کشورهای روسیه و چین با این قطعنامه ها موافقت می کنن و حتی رای ممتنع هم به این قعطنامه ها نمیدن!
جالب اینجاس که دلیل مطرح شدن این قطعنامه ها وجود فعالیت های اتمی مشکوکی در ایران عنوان شده که این فعالیت ها با همکاری مستقیم همین دو کشور یعنی چین و روسیه انجام میشه!
حالا همین دو کشور در شرایطی که عده ی بسیار زیادی بی گناه در سوریه به دست جنایتکاران سوری انجام میشه و فوایدی که کشور سوریه برای این دو کشور داره حتی به گرد باج هایی که ایران به این دو کشور میده هم نمی رسه اما باز هم این دو کشور منفور به نفع جنایتکاران و به ضرر مردم سوریه رای میدن و به اینکار چنان افتخار میکنن که باز هم تکرارش میکنن!
حالا باید پرسید که حکومت سوریه چه منفعت هایی برای سوریه و چین دارن که برای این دو کشور پرسودتر از باج هایی هست که کشور ایران داره به این دو کشور میده؟
یعنی مشکل روسیه و چین با مردم ایران و سوریه هست که وقتی قطعنامه ای به ضرر "مردم"ایران مطرح میشه این دو کشور با اون قطعنامه موافقت می کنن(بی توجه به اینکه دلیل امضای این قطعنامه به همکاری خودشون با حکومت ایران هم برمیگرده) ولی وقتی یک قطعنامه به نفع مردم سوریه مطرح میشه با اون مخالفت میکنن تا مردم بی گناه این کشور بیشتر از این زجر بکشن؟
با وجود اینکه این بار در این قطعنامه به جای استفاده از جمله "مجازات بین المللی در قبال ادامه ی خشونت های حکومتی سوریه" در قطعنامه ی وتو شده ی قبلی ، از واژه ی "اتخاذ تصمیمات به موقع و به جا" استفاده شده بود که بیانگر این موضوع بود که حتی با ادامه ی خشونتها هیچ مجازات بین المللی علیه سوریه بر اساس این قطعنامه اتخاذ نمیشود باز هم دولت های چین و روسیه تصمیم به وتوی این قطعنامه گرفتن!
حال سوال اینجاست که با وجود اینکه دستهای حکومت های سوریه ، ایران ، روسیه و تاحد زیادی چین در یک کاسه هست چرا در مواقعی که یک قطعنامه علیه ایران در شورای امنیت مطرح میشود که در این قطعنامه ها قربانیان اصلی ملت ایران هستن نه حکومت و دولت ،کشورهای روسیه و چین با این قطعنامه ها موافقت می کنن و حتی رای ممتنع هم به این قعطنامه ها نمیدن!
جالب اینجاس که دلیل مطرح شدن این قطعنامه ها وجود فعالیت های اتمی مشکوکی در ایران عنوان شده که این فعالیت ها با همکاری مستقیم همین دو کشور یعنی چین و روسیه انجام میشه!
حالا همین دو کشور در شرایطی که عده ی بسیار زیادی بی گناه در سوریه به دست جنایتکاران سوری انجام میشه و فوایدی که کشور سوریه برای این دو کشور داره حتی به گرد باج هایی که ایران به این دو کشور میده هم نمی رسه اما باز هم این دو کشور منفور به نفع جنایتکاران و به ضرر مردم سوریه رای میدن و به اینکار چنان افتخار میکنن که باز هم تکرارش میکنن!
حالا باید پرسید که حکومت سوریه چه منفعت هایی برای سوریه و چین دارن که برای این دو کشور پرسودتر از باج هایی هست که کشور ایران داره به این دو کشور میده؟
یعنی مشکل روسیه و چین با مردم ایران و سوریه هست که وقتی قطعنامه ای به ضرر "مردم"ایران مطرح میشه این دو کشور با اون قطعنامه موافقت می کنن(بی توجه به اینکه دلیل امضای این قطعنامه به همکاری خودشون با حکومت ایران هم برمیگرده) ولی وقتی یک قطعنامه به نفع مردم سوریه مطرح میشه با اون مخالفت میکنن تا مردم بی گناه این کشور بیشتر از این زجر بکشن؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر